Choroby weneryczne – jakie są najczęstsze, jak je rozpoznać i jak się przed nimi chronić

Choroby weneryczne – objawy i ochrona przed nimi

W seksie często dajemy się ponieść chwili. Nie myślimy o konsekwencjach stosunku, no bo jak tu się inaczej bawić, jak zachowujemy głowę?! Błąd – tę zawsze warto mieć na karku. Groźbą braku odpowiedniego zabezpieczenia jest nie tylko nieplanowana ciąża, ale też potencjalna choroba weneryczna. W większości przypadków wystarczy zwykła prezerwatywa, jednak i ten środek antykoncepcyjny nie chroni przed wszystkimi chorobami.

Choroby weneryczne są nie tylko dokuczliwe. Potrafią byś śmiertelnie groźne. Dlatego tak ważna jest odpowiednia profilaktyka. Tym bardziej, jeśli lubimy szybkie numerki z przypadkowymi partnerami. Niezależnie, czy jesteśmy mężczyznami, czy kobietami – najważniejsze jest to, by zachować choć odrobinę przytomności, w przeciwnym wypadku możemy zmagać się z długim i żmudnym leczeniem dolegliwości, które są wyjątkowo nieprzyjemne.

Które z chorób wenerycznych należą do najczęstszych? Jak je rozpoznać, a przede wszystkim – jak się przed nimi chronić?

Choroby wywoływane przez bakterie i pierwotniaki

Zacznijmy od faktu, że każda choroba ma inne źródło. Oczywiście przenoszone są drogą weneryczną, więc przez seks jako taki, ale wywoływane są przez inne czynniki. Na początek przyjrzyjmy się tym, które są wywoływane przez bakterie i inne mikroorganizmy.
Dwoinka rzeżączki to wyjątkowo paskudny „gość” w naszych miejscach intymnych. Szybko się przenosi, a do tego ma wyjątkowo nieprzyjemne objawy. Świąd, pieczenie (przy oddawaniu moczu), ropny wyciek z cewki u kobiet i mężczyzn, bolesne wzwody, upławy, a u kobiet dodatkowo bóle podbrzusza i zaburzone krwawienie z pochwy. Panowie też często skarżą się na opuchliznę w okolicach jąder i ich ból.

Mało? Rzeżączka może się rozwijać względnie bezobjawowo, wtedy najprawdopodobniej jednak kolonizuje i zakaża cały organizm, co objawia się na przykład bólami i stanami zapalnymi stawów. U kobiet z dróg rodnych dodatkowo kolonizuje inne narządy w podbrzuszu. Dwoinka rzeżączki może powodować ropnie w okolicach wątroby, niedrożność jajowodów, a tym samym – bezpłodność. Panowie mogą zmagać się z zapaleniem najądrzy, zablokować nasieniowody i… również cierpieć z powodu braku płodności.

Przywieziona zza morza kiła, nazywana też syfilisem, względnie chorobą angielską lub francuską (zależy, po której stronie kanału się znajdziemy), jest kolejną chorobą, wywoływaną przez bakterie spiralne. Kiła nie musi przenosić się wyłącznie przez klasyczny seks, ale też po prostu przez kontakt z miejscem zmienionym chorobowo, owrzodzeniem, które jest miejscem przebywania komórek bakteryjnych. Jak więc można wywnioskować z tego faktu – prezerwatywy niekoniecznie będą chronić przed nią.

Kiła rozpoznawana jest właśnie przez te niebolesne owrzodzenia i współwystępujące przy niej gorączki, a także powiększenie węzłów chłonnych. Brak leczenia na tym etapie skutkuje rozwojem kiły z pierwszorzędowej (jak się ją nazywa) w drugorzędową. Objawia się ona drobną wysypką na dłoniach i stopach, łysieniem i osłabieniem organizmu. Trzeciorzędowa kiła z kolei atakuje układ nerwowy i sercowo-naczyniowy. Rozwój jest co prawda powolny, bo trwa do 20 lat, ale konsekwencje mogą być śmiertelne.

Chlamydioza to z kolei zdradziecka choroba, która często rozwija się bezobjawowo. U kobiet najczęściej po kilku tygodniach od zainfekowania pojawiają się upławy, u mężczyzn – ropną wydzielinę z cewki, problemy przy oddawaniu moczu i ból w podbrzuszu. Wywoływana jest przez bakterie Chlamydia trachomatis.

Choroba ta może prowadzić do niepłodności, dlatego ważne jest, aby po jej rozpoznaniu jak najszybciej podjąć środki zaradcze – antybiotykoterapię.

Choroby wywoływane przez wirusy

Kiedy na większość powyższych chorób obecnie można z powodzeniem wyleczyć antybiotykami, tak wirusy są dużo poważniejszym przeciwnikiem. Antybiotyki bowiem nie oddziałują na nie, dlatego też wymagają kompleksowego podejścia do leczenia.

Jednym z najpoważniejszych wirusów, jakim można się zarazić drogą weneryczną, jest HIV. Przejawiająca się gorączką, wysypką i powiększeniem węzłów chłonnych choroba bardzo często kończy się dla osoby zakażonej najgorszym scenariuszem. Kiedy bowiem wirus się rozwija, stopniowo spada odporność organizmu, przez co choroba może otworzyć „drzwi” do naszego organizmu dla innych wirusów i bakterii. W leczeniu stosuje się terapię antyretrowirusową, spowalniającą rozwój AIDS, będącego najpoważniejszym powikłaniem.

Kolejną chorobą wirusową, którą możemy się zarazić przez stosunek płciowy, jest wirusowe zapalenie wątroby – WZW typu B i C, a dokładniej mówiąc HBV i HCV. Z początku rozwijają się bezobjawowo, jednak „dojrzały” wirus może niemal dosłownie zniszczyć wątrobę – efektami zakażenia tymi wirusami są marskość wątroby, żółtaczka czy skaza krwotoczna. Oprócz tego mogą również zostać zaatakowane inne organy jak nerki czy serce. Powikłaniem WZW może być również rak wątroby.

Do zakażenia dochodzi zazwyczaj przez krew, jednak może również nastąpić przez kontakt ze spermą lub wydzieliną z pochwy chorej kobiety. Objawami, zdradzającymi zakażenie tymi wirusami, są: zmęczenie, gorączka, nudności, bóle brzucha i żółtawy odcień skóry i białek oczu.
Terapia obecnie na oba rodzaje wirusa jest bardzo kosztowna i nie zawsze przynoszą oczekiwane efekty. Jest ona więc druga na liście, jeśli chodzi o zagrożenie dla zdrowia i życia.
Z kolei przyczyną raka macicy często jest wirus brodawczaka ludzkiego – HPV. Jego typowym objawem są kalafiorowate brodawki, które pojawiają się w okolicach intymnych (wewnątrz, jak i na zewnątrz), a które nazywamy kłykcinami kończystymi. Mogą również pojawić się w ustach, na języku, w gardle i na samych wargach. Zazwyczaj leczy się je przez wymrażanie lub wycinanie laserem.

Wirus ospy Poxviridae z kolei wywołuje mięczaka zakaźnego. Najczęściej przenoszony jest przez kontakt seksualny. Zmiany skórne, czyli twarde beżowe, perłowe lub żółte pęcherzyki wypełnione kaszkowatą wydzieliną, które pojawiają się w okolicach penisa, a u kobiet na wzgórku łonowym, wargach sromowych czy w pachwinach. Z tego zestawienia jest to najmniej dokuczliwa i niegroźna choroba, która ustępuje sama lub po użyciu specjalnych kremów, a niekiedy może pojawić się potrzeba interwencji chirurga.

Choroby wywoływane przez pasożyty i grzyby

Kandydoza to ogólna nazwa dla grzybicy. Grzyb Candida Albicans występuje naturalnie w jelitach człowieka, jednak przy zaburzonej gospodarce hormonalnej i nieodpowiedniej diecie, łatwo może rozprzestrzenić się na inne organy. Okazuje się, że można się nią również zarazić drogą płciową. Co więcej – grzybicy miejsc intymnych można się nabawić nawet przy współżyciu z jednym partnerem – przy seksie analnym. Dlatego też jest jedna, szalenie ważna zasada – jeśli uprawiamy miłość grecką, to nie wracamy później penisem do pochwy, panowie. My się łatwo pozbędziemy potencjalnych zanieczyszczeń, jeśli nawet ich nie widać, ale u naszych partnerek niestety, ale zostaną one w środku i mogą stać się ogniskiem kandydozy.

Większe prawdopodobieństwo rozwoju tej choroby występuje u osób, które są w trakcie antybiotykoterapii, a także z uszkodzonym naskórkiem. Oprócz świądu powoduje też serowate upławy o nieprzyjemnym zapachu. U mężczyzn, którzy rzadziej zapadają na tę chorobę, najczęściej przyjmuje postać czerwonych plamek i pęcherzyków na napletku, a także pieczenie i świąd narządów płciowych.

Choroba sama w sobie nie jest niebezpieczna, może jednak stanowić zagrożenie dla dziecka w czasie porodu (może zarazić się grzybicą), a samo leczenie może być długie i żmudne, co nie oznacza, że nie jest możliwe.

Wyjątkowo nieprzyjemne w objawach są również choroby pasożytnicze, jak świerzb, wywoływany świerzbowca ludzkiego. Rozwija się dość wolno, bo nawet do 2 miesięcy. Po tym czasie objawia się silnym swędzeniem skóry w okolicach moszny i prącia u mężczyzn lub warg sromowych i wzgórka łonowego. Świerzbowiec składa jaja w naskórku, co powoduje nieprzyjemny świąd. Sama choroba nie jest groźna, ale wyjątkowo nieprzyjemna w objawach. Leczy się ją, stosując specjalne kremy.

Podobne objawy daje wszawica łonowa, wywoływana przez wszy. Świąd nie jest tak intensywny, za to występuje dużo szerzej, bo oprócz miejsc intymnych, to także na udach, brzuchu czy w pachwinach. Można zarazić się drogą płciową, jak i przez zanieczyszczone tekstylia. Można się łatwo ich jednak pozbyć, stosując specjalne kosmetyki.

Jak się chronić?

W większości przypadków odpowiednią ochronę stanowią prezerwatywy, jednak przy niektórych chorobach, jak kandydoza, wszawica, świerzb czy kiła ryzyko zakażenia jest dużo wyższe, mimo korzystania z kondomów. Prezerwatywa też jednak nie daje stuprocentowej pewności, że nie zarazimy się pozostałymi chorobami.

Najlepszą metodą ochrony przed tymi chorobami jest pozostawanie w stałych relacjach seksualnych. Miłośnicy intymnych jednorazowych przygód zaś są bardziej narażeni na zachorowanie niż inni. Rzadko kiedy bowiem (choć zdarzają się takie sytuacje, kiedy np. umawiamy się z kimś przez internet) przypadkowy partner może poświadczyć wynikami badań, że jest zdrowy. Ba! Kto o tym myśli w chwili zapomnienia?

Pozostaje więc kwestia, czy wolimy ryzykować dla kilku minut lub godzin zabawy, czy też wolimy być zdrowi?

---